KRYCIE DACHÓW PAPĄ TERMOZGRZEWALNĄ

DOCIEPLENIE DACHÓW

OBRÓBKI BLACHARSKIE

Zanim zapadnie decyzja o naprawie dachu krytego papą, konieczna jest ocena stanu istniejącego pokrycia. To, jakie oznaki świadczą o konieczności remontu dachu, zależy od jego rodzaju. W przypadku dachów płaskich będą to przede wszystkim purchle powstające z powodu niedostatecznej wentylacji dachu i gromadzenia się pod papą wilgoci. Każdy z nich osłabia strukturę papy. Na dachach skośnych niepokojącymi sygnałami są najczęściej pęknięcia na powierzchni pokrycia oraz przecieki.

O tym, czy dach pokryty papą wymaga jedynie naprawy, czy też konieczne jest położenie nowego pokrycia, decyduje skala uszkodzeń.
Gdy na dachu płaskim jest tylko kilka pęcherzy, z pewnością nie
trzeba układać nowego pokrycia. Niezbędna jest jednak likwidacja
purchli. Taki zabieg może wystarczyć nawet na pięć lat.
Powstawanie spękań to wynik oddziaływania promieni UV. Słońce
sprawia, że łańcuchy węglowodorów, z których zbudowana jest masa
bitumiczna, ulegają skróceniu i rozbiciu na mniejsze. Na skutek tego
procesu możliwe staje się odparowywanie asfaltu, w wyniku czego na papie
pojawia się siatka spękań. Napraw można dokonać masą dyspersyjną (np.
Dysperbitem), asfaltowo-gumową (Bitgumem, Gumbitem) lub emulsją
(składającą się z dwóch nierozpuszczalnych cieczy: wody i asfaltu – jak
Emizol).

Można też wykorzystać preparaty rozpuszczalnikowe – roztwory, lepiki i masy asfaltowe (np. Abizol, Askowil, Alubit, Bitizol, Cyklolep, Dacholeum i Dachbit). Jednak to konserwacja doraźna – brak posypki sprawia, że nawet naprawiony dach jest nadal bardzo podatny na wpływ czynników atmosferycznych – przede wszystkim promieniowania słonecznego.

Za dach płaski uważany jest dach o kącie nachylenia mniejszym niż
20°. Najczęściej winę za zniszczenie pokrycia na dachu płaskim ponosi
zła wentylacja, o której świadczy obecność licznych purchli. Zazwyczaj
pod pokryciem dachu płaskiego na stropie ułożonych jest kilka warstw wełna mineralna
lub styropian, w starszych bywają nim trociny. Wymiana zawilgoconego
ocieplenia nie jest konieczna, pod warunkiem że podczas remontu pokrycia
zostanie wykonana jego prawidłowa wentylacja.

Najpierw jednak podłoże należy zbadać – wykonać odkrywkę i sprawdzić
stopień jego zawilgocenia. Jeśli jest on znaczny, podłoże trzeba dość
gęsto (dziesięć odwiertów na 1 m²) ponawiercać zwykłym wiertłem, aby
wilgoć z dachu szybko odparowała. Purchle przecina się, wyrównuje i
ponownie skleja z podłożem.Następnie na dachu układa się papę perforowaną oraz instaluje kominki wentylacyjne (jeden na 40 m²). Jest to jednak rozwiązanie nieekonomiczne i przestarzałe. Korzystniejsze jest ułożenie papy z wbudowanym systemem wentylacji podłoża (np. Szybki Syntan SBS), aktywowanej termicznie, oraz zainstalowanie kominków wentylacyjnych – w mniejszej jednak liczbie niż w poprzednim rozwiązaniu (jeden na 250 m²).W przypadku układania pap zgrzewalnych na dachu płaskim najpewniejszym rozwiązaniem są dwie warstwy nowego pokrycia – podkładowa i wierzchniego krycia. Trzeba przy tym unikać kumulowania się zgrzewów warstw w jednym miejscu – powinny wypadać na mijankę. Omijać należy również zgrzewy na starym pokryciu.

ODŚNIEŻANIE DACHÓW

DORADZTWO I WYCENA 

SZKOLENIA BHP I P.POŻ

3. Prace z użyciem pap asfaltowych zgrzewalnych modyfikowanych SBS
prowadzimy zgodnie z technologią w temperaturze nie niższej niż -5
stopni. Chociaż przepisy mówią też o zastosowaniu tych pap w niższych
temperaturach pod warunkiem, że rolki będą magazynowane w
pomieszczeniach ogrzewanych (ok. +20°C) i wynoszone na dach bezpośrednio
przed zgrzaniem.
4. NIE zgrzewamy papy w przypadku mokrej, oblodzonej powierzchni dachu oraz podczas opadów.
5. Roboty dekarskie otwieramy poprzez zrywkę starego poszycia
papowego (w przypadku remontu). Zrywkę wykonujemy przy użyciu specjalnej
piły tarczowej, którą nacinamy kwadraty o wymiarach od 1m2 do 1,5m2 w
zależności od ilości warstw starej papy.
Po pierwsze – po zrywce za pomocą piły ilość połamanych desek
połaciowych równa się zeru (nie licząc nadgnitych z przyczyn nadmiernego
zawilgocenia) w przeciwieństwie do dzielenia starej papy za pomocą
siekiery, gdzie siła użyta do rozczłonkowania papy powoduje zniszczenie
wielu desek, co uderza po kieszeni inwestora zwiększając koszty, a
sposób ten niestety stosuje jeszcze większość firm dekarskich.
Po drugie – gdy o godzinie 7.00 rozpoczynamy cięcie starej papy to
nie stawiamy na równe nogi całego domu naszego zleceniodawcy, bo piła
równa się brzęczeniu ok. 5 szerszeni (żartobliwie ujęte) ale hałas jest
nieporównywalnie mniejszy niż uderzenia siekierą, które niestety budzą
nawet sąsiadów posesji obok.
Po trzecie na sufitach nie ma pęknięć, a przy siekierze może ich wystąpić wstrząsająca ilość.
Po czwarte – nie ma praktycznie wcale drobnych kawałków co znacznie
ułatwia późniejsze sprzątanie i przyspiesza krycie papą podkładową (przy
cięciu kawałków 1m x 1m swobodnie można 570 m2 średnio z 7 warstw papy
upchać do trzech kontenerów, a przy użyciu siekiery wyjdzie nam i cztery
ponieważ papa jest bardziej rozbita i rozczłonkowana co zwiększa jej
objętość oczywiście zwiększając koszty chociaż w większości miast Śląska
utylizacja liczona jest i tak od tony).

Po piąte – nie jesteśmy tak fizycznie wyczerpani, bo nie tracimy takiej ilości siły jak nasi konkurenci którzy używają siekier, co ostatecznie wpływa na naszą efektywność, wydajność, a co za tym idzie dotrzymanie terminu. Zrywamy tylko tyle papy danego dnia, aby móc powierzchnię zerwaną w tymże dniu zabezpieczyć papą podkładową (nigdy, powtarzam nigdy nie zalaliśmy, żadnego mieszkania naszych zleceniodawców). To tyle jeśli chodzi o nasz nowatorski sposób na zrywkę. Następnym etapem jest krycie papą podkładową, wykonanie obróbek blacharskich, rynien, wymurowanie kominów, montaż włazu dachowego itd.

6. Przy małych pochyleniach dachu do 10% papy układamy pasami równoległymi do okapu, przy większych spadkach pasami prostopadłymi do okapu (z uwagi na spowodowaną dużą masą możliwość osuwania się układanych pasów podczas zgrzewania). Minimalny spadek dachu powinien być taki, aby nawet po ugięciu elementów konstrukcyjnych umożliwiał skuteczne odprowadzenie wody. Z tego też względu nachylenie połaci dachowej nie powinno być mniejsze niż 1%, a zalecamy tam gdzie jest to możliwe przewidzieć większe spadki.

7. Zasadnicza operacja zgrzewania polega na rozgrzaniu palnikiem podłoża oraz spodniej warstwy papy wierzchniego krycia. Miarą jakości zgrzewa jest wypływ masy asfaltowej o szerokości 0,5-1,0 cm na co najmniej 60% długości zgrzewa. Brak wypływu masy asfaltowej świadczy o niefachowym zgrzaniu papy.

8. Arkusze papy układamy łącząc ze sobą na zakłady:
a) podłużny 8cm
b) poprzeczny 12-15cm